Model CDP4A to absolutnie klasyczny odtwarzacz Compact Disc. Wygląda zupełnie zwyczajnie, nie ma wejść cyfrowych, nie odtwarza płyt SACD, nie dekoduje HDCD… Jego zamknięta formuła jest w dzisiejszych czasach czymś rzadko spotykanym, chociaż jeszcze kilka lat temu reprezentowałby kanon. Być może taka wąska CD-specjalizacja (z dzisiejszej perspektywy) jest demonstracją pewnej filozofii, a nie efektem oszczędności, Hegel ma przecież w ofercie bardzo dobre przetworniki C/A i umieszczenie wejść cyfrowych nie powinno napotkać żadnych technicznych problemów…Wielu melomanów, których kolekcje muzyki oparte są przede wszystkim na CD, chce mieć po prostu święty spokój i nie prosi o żadne dodatkowe funkcje. Oczekuje za to solidności oraz elegancji, i taki właśnie jest odtwarzacz Hegla. Urządzenie skręcone jest z doskonale dopasowanych aluminiowych elementów. Choć projekt plastyczny może się wydać bardzo prosty, to jednak jest starannie przemyślany. Odtwarzacz został bowiem dopasowany do wzmacniaczy Hegla do tego stopnia, że w pierwszej chwili wydaje się, iż także w nim mamy na przedniej ściance gałki, a nie – jak zazwyczaj – przełączniki. Te znajdują się pod okrągłymi osłonami, i tymi niby-gałkami nie kręcimy, lecz je przyciskamy: góra, dół, w prawo lub w lewo. Tą po lewej stronie przerzucamy między utworami lub wyłączamy zasilanie, a tą po prawej – włączamy/wyłączamy odtwarzanie i wysuwamy/wsuwamy szufladę. Maskownica szuflady jest dość gruba, a wyświetlacz, niestety, niewielki. Z tyłu purystycznie – pośrodku gniazdo sieciowe IEC, a z boku gniazda wyjściowe – cyfrowe RCA oraz analogowe: XLR oraz RCA. XLR-y są solidne, Neutrika, RCA przeciętne.  

cały test: Hegel CDP4A mk2 test Audio lipiec/sierpień 2012 0,6 Mb